Kończy się kolejny rok, a ja siadam przed ekranem, by zebrać myśli i podzielić się z Wami tym, co przyniosły ostatnie dwanaście miesięcy. Tym razem podsumowanie jest dla mnie szczególne, bo blog, na którym to czytacie, ma już rok! Rok dzielenia się przemyśleniami, inspiracjami i chwilami, które uznałam za warte uwagi. Gdzieś w głębi czuję, że to moje małe miejsce w sieci jest czymś więcej niż tylko blogiem – to

Zaniedbuję ostatnio pisanie i to bardzo. Mnie też się to nie podoba. Co ja na to poradzę, że tak właśnie mam późną jesienią? Dnia praktycznie nie ma. Nic się nie chce. Głowę zajmują sprawy świąteczne, bo przecież wszystko musi być, jak należy. Na nic nie ma ochoty, ewentualnie zalegać pod kocykiem z ciepłą, przyprawioną herbatką i myśleć o przyszłości. Ciężko wtedy coś tworzyć. A jeszcze, jak z założenia ma to

Dziś będzie trochę smutno, trochę straszno, trochę nostalgicznie. Może taki klimat w mojej głowie powoduje deszczowa aura, może ostatnie wydarzenia, książka "Oberki do końca świata" autorstwa Wita Szostaka (polecam, szczególnie audiobooka czytanego przez Wiktora Zborowskiego), którą dziś skończyłam słuchać,  a może po prostu czas zbliżającego się święta zmarłych. Przemijanie, śmierć, koniec. To wszystkich nas czeka, prędzej czy później. W tej kwestii wszyscy jesteśmy równi (jak to mówią śmierć  i podatki...).